زمینه شناسی سبک زندگی ایرانی- اسلامی

سبک زندگی دست کم حائز دو کارکرد عمده بوده است. اول اینکه به عنوان یک مفهوم جامعه­شناختی به بازنمایی و سنخ­شناسی حیات اجتماعی مدرن کمک زیادی نموده و از سوی دیگر که بی­ربط به کارکرد اول نیست، منبع عمده هویت­یابی در جامعه­ی مدرن شده که در این زمینه با پیامدهای اجتماعی و فرهنگی گسترده­ای همراه بوده است. این نوشتار به عنوان یک کوشش نظری بر پایه­ی این نیاز صورت گرفته است، که بنا به کارکردهای سبک زندگی ضروری به نظر می­رسد، منظومه­ای تحت عنوان سبک زندگی ایرانی- اسلامی طرح شده و مولفه­های آن با الهام از فرهنگ اسلامی و ایرانی بازشناسی شود. بدین منظور این نوشتار اقدام به واکاوی نظریه­ها و مطالعات تجربی مربوطه به سبک زندگی کرده و در نهایت با توجه به چارچوب­های نظری فوق و بهره­گیری از ذخیره­ی گران­بهای فرهنگ ایرانی- اسلامی به زمینه­هایی اشاره می­نماید که می­توان مولفه­ها و عناصر سبک زندگی ایرانی- اسلامی را از آنها بیرون کشید. این بحث با طرح عناصر سبک زندگی اسلامی- ایرانی و ارائه­ی پیشنهاداتی برای سیاست­گذاری فرهنگی در این زمینه خاتمه یافته است.