بررسی تاثیر راهبرد مشارکت اجتماعی شهروندان در پیشبرد الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

الگوی اسلامی ایرانی مفهومی است که برای توسعه و پیشرفت جامعه، خوداتکائی و عدم وابستگی به تکنولوژی غرب، خودکفائی فرهنگی و اقتصادی و حل و فصل مسالۀ تحریم تدوین شده است. هدف از توسعه، افزایش رفاه اجتماعی، تقویت امنیت اجتماعی، استقلال اجتماعی- اقتصادی، مدیریت شایستۀ جامعه و ترویج آرامش و صلح به جای خشونت و تضاد اجتماعی است. بر این مبنا، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر راهبرد مشارکت اجتماعی شهروندان در پیشبرد الگوی اسلامی ایرانی است. پژوهش حاضر با روش اسنادی- تحلیلی صورت گرفته است. توسعۀ الگوی اسلامی برای مردم و توسط مردم انجام می‌گیرد و موتور محرکۀ این الگو برای رسیدن به اهداف مطلوب و پیش­بینی شده در سند 1404، مشارکت اجتماعی شهروندان است. یافته‌های حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که مشارکت اجتماعی شهروندان در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت باعث کارآیی الگو، افزایش ظرفیت اجتماعی، توانمندی مردم، افزایش آگاهی اجتماعی، تقویت اعتماد به نفس، شکل‌گیری اعتماد اجتماعی تعمیم­یافته، روحیۀ‌ کارآفرینی و ریسک‌پذیری، افزایش‌ وفاق اجتماعی، کاهش تضاد اجتماعی، تقویت منابع توسعه‌ای، توسعۀ دانش بومی، شکل‌گیری نهادهای مدنی، باز شدن فرصت پیشرفت و تصمیم‌گیری به روی شهروندان و شکوفا شدن خلاقیت‌ها خواهد بود. بنابراین مشارکت می‌تواند موانع توسعۀ الگوی اسلامی ایرانی از قبیل انزوای اجتماعی، طردشدگی، احساس بی‌قدرتی، بی‌اعتمادی، فردگرایی، منفعت‌طلبی، بی‌میلی به مشارکت، و عدم مسئولیت‌پذیری مردم را از سر راه برداشته و عبور از بحران‌ها و رسیدن به توسعۀ ایده‌ال را تسهیل نماید.