توجه به الگوی مشارکتی، راهبرد مسکن اسلامی

مسکن اسلامی به عنوان رویکرد فرهنگی-دینی معماری مسکن به عنوان مهم­ترین دیدگاه شکل­گیری مسکن در بعد زندگی شهری کشورهای اسلامی می­باشد. توسعه­ی شهرسازی و افزایش جمعیت، رخنه­ی فرهنگ­ها و الگوبرداری از آن­ها بدون بومی­سازی و عدم توجه به رای و خواسته­ی بستر جامعه و شاخص­های آن موجب بروز تضادهای فرهنگی- اجتماعی شده است. در این میان توجه به رای و سلیقه­ی مردم از طریق معماری مشارکتی در گرو آموزه­ها و دستورات اسلامی به عنوان راهبرد بهبود شرایط پیش­بینی می­شود که با رویکرد توصیفی-تحلیلی جنبه­ها، تضادها و موانع آن بررسی شده است. در نهایت مشکلات و موانع مشارکت در ایران غلبه بر قدرت تفاوت­های موجود، همگن نبودن جمعیت، و کم اطلاعی افراد نام برده شد که مولفه­های موثر در رفع آن به عنوان ادامه­ی طرح تحقیق پیشنهاد می­شود.