پارادایم شبکه ای، دیدمان مطلوب آینده پژوهی برای طراحی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

آینده جزئی از زندگی ما و دنیاست؛ همانطور که امروز نیاز به اندیشیدن دارد فردا نیز نیاز به اندیشیدن دارد. توجه به آینده و تفکر دربارۀ آن به معنای خیال­پردازی نیست بلکه به معنای واقع­نگری است. آنچه در آینده­پژوهی مطرح است نگاه متفکرانه به آینده است. فرآیند آینده­پژوهی مطلوب، بر اساس نگاه مطلوب و موجّه به آینده شکل می­گیرد. پارادایم­ها، چارچوبی مناسب برای نشان دادن نوع نگاه انسان به مقولۀ واقعیت، آینده و انسان هستند. در این مقاله به دنبال تبیین پارادایمی مطلوب و موجّه برای طراحی الگوی پیشرفت هستیم. این تحقیق بر اساس رویکرد شبکه­ای، نوع نگاه به مقوله واقعیت، واقعیت آینده و انسان ، درصدد ارائه دیدمانی مناسب برای آینده­پژوهی و طراحی الگوی پیشرفت می­باشد. پارادایم شبکه­ای، نظریه­ای بر اساس فلسفۀ صدرایی است که به دلیل گستردگی در افق دید معرفتی، می­تواند پیشنهادی مطلوب برای کشف و ساخت روندهای آینده باشد. آینده­سازی بر اساس پارادایم شبکه­ای، مطالعات تاریخی و آینده­پژوهانه را به یکدیگر گره می­زند و از طریق شناسائی و تحلیل روندهای گذشته، زمینه را برای کشف روندهای آینده و در نتیجه طراحی روندهای مطلوب فراهم می­آورد و نقش انسان را در آینده­سازی و مدیریت تغییرات در آینده بر اساس آرمان­ها و ارزش­ها فراهم می­آورد.