دین و راهبردهای توسعه ای با مقیاس تمدنی در افق آینده

تولید الگوی پیشرفت اسلامی مبتنی بر اثبات ظرفیت تمدنی دین است که این مهم متوقف بر این است که قلمرو دین آیا حداقلی است یا حداکثری؟ در این مقاله سعی شده با ارائه‌ی شواهد و نمونه‌هایی از گزاره‌های دین این ظرفیت تمدنی به اثبات برسد. برای این منظور از روش کتابخانه‌ای با ابزار تحلیل سیستمی برای مساله‌ی تحقیق استفاده شده است. هدف از این پژوهش، مبنا‌سازی برای اثبات این ظرفیت در موضوعات و ابعاد مختلف طراحی الگوی پیشرفت می‌باشد. در نهایت بعد از بحث و بررسی کردن از حیطه‌های تمدن و قلمرو دین اثبات می‌شود که گزاره‌های دین ظرفیت راهبردی در طراحی سیستم‌های دینی و تنظیم فرایندهای آن‌ها دارند و به سه نمونه در سه حوزه‌ی مختلف (سیستم خانواده با زیرسیستم ازدواج در حیطه‌ی ازدواج مطلوب دختران،‌ سیستم تعلیم و تربیت با رویکرد مدل آموزش پنج بعدی، سیستم تغذیه با رویکرد چرخه‌ی تولید تا مصرفِ نان) اشاره می‌شود.