نقش و جایگاه بخش کشاورزی در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

بقا و هویت یک جامعه بدون توسعه و پیشرفت دوامی نخواهد داشت. حفظ و گسترش مرزهای فکری، اعتقادی، ملی، سیاسی و جغرافیایی بدون پیشرفت اقتصادی همه­جانبه و پایدار امکان‌پذیر نمی‌باشد. برای محقق ساختن الگوی نوین ایران اسلامی، نیازمند ظرفیت­سازی گسترده در اقتصاد ملی و بخش‌های مهم اقتصادی از جمله کشاورزی هستیم که این ظرفیت­سازی در اثر تغییر نگرش مسئولین نسبت به بخش کشاورزی قابل شکل‌گیری است. اسلام برای آب و کشاورزی جایگاه ویژه، ارزشمند و حیاتی قائل است و کشاورزی را بستر حیات، خیر و برکت، تامین معیشت و بارش مواهب الهی معرفی می‌کند. اسلام، حیات، رشد و شکوفایی و سلامت انسان را به تغذیه سالم و استفاده بهینه از منابع حیاتی کره زمین مرتبط می‌داند و امنیت غذایی را لازمه حیات و سلامت بشر می‌شناسد. پیشرفت در بخش کشاورزی موجب افزایش تولید ناخالص داخلی، خودکفایی و جبران عقب ماندگی‌های اقتصادی می‌شود. بخش کشاورزی کشور، پاسخگوی مناسبی به نیازهای روزافزون غذایی کشور می‌تواند باشد ولی جایگاه کشاورزی در ایران در حد و اندازه تامین امنیت غذایی کشور نیست. با توجه به این که بخش کشاورزی و به دنبال آن توسعه روستایی از مهم‌ترین و زیربنایی­ترین بخش‌های اقتصادی در کشور محسوب می‌شود و از طرفی نرخ بهره‌وری در این بخش از سطح نازلی برخوردار است، لذا فراهم کردن زمینه‌های بهبود ارتقای بهره‌وری از طریق تدوین و تصویب قوانین کارآمد و موثر، مهم­ترین اقدام در زمینه حرکت در جهت الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و تحقق اقتصاد مقاومتی به شمار می‌آید.