بررسی ویژگی های خشکسالی و ترسالی در ایران (مطالعه ی موردی: شهرستان ایذه)

برنامه­ریزی محیطی و آمایش سرزمین برای هر منطقه نیازمند بررسی و شناسایی ویژگی­های طبیعی و آب­وهوایی در آن منطقه است. خشکسالی­ها و ترسالی­ها با نوسان بارش حول میانگین ظاهر شده و اقلیم و کشاورزی منطقه را تحت تاثیر خود قرار می­دهند. در این نوشتار به بررسی ویژگی­های خشکسالی و ترسالی در شهرستان ایذه پرداخته می­شود که برای این کار از داده­های بارش ایستگاه سینوپتیک شهرستان ایذه استفاده شده و همچنین برای محاسبۀ شدت خشکسالی­ها و ترسالی­ها، شاخص استاندارد z به کار گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان می­دهد که شدت ترسالی­ها در مقایسه با خشکسالی­ها بیشتر بوده ولی فراوانی وقوع و دوره­ی تداوم خشکسالی­ها به مراتب بیشتر است. بیشترین و کمترین احتمال رخداد خشکسالی­ها به ترتیب مربوط به فصل زمستان با 50 درصد احتمال و پاییز با 9/40 درصد احتمال و بیشترین و کمترین احتمال رخ­داد ترسالی مربوط به فصل پاییز و زمستان به ترتیب با 4/45 و 8/31 درصد است. کمترین دوره­ی برگشت این پدیده­های آب­وهوایی در فصول زمستان و بهار 6/3 سال و در مقیاس خشکسالی متوسط بوده و در فصل پاییز 4/4 سال و در مقیاس خشکسالی متوسط و ترسالی شدید است. در همه­ی فصول بیشترین فراوانی متعلق به خشکسالی متوسط با فراوانی 6 می­باشد.