نظام نشانگانی الگوی پیشرفت نزد کارگزاران حکومتی در تاریخ ایران معاصر

ایران در دوران مدرن از سه الگوی مشروعیت­زای دموکراسی، عدالت و پیشرفت تاثیر پذیرفته­است. پیش­فرض جستار حاضر این است که در دوره­ی انقلاب سفید و عصر سازندگی الگوی پیشرفت بر فضای گفتمانی ایران حاکم بوده­است. بنابراین کوشیده­ایم با در پیش­گرفتن یک مطالعه­ی اسنادی به روزنامه­ی ندای ایران نوین و روزنامه­ی جمهوری اسلامی مراجعه کرده و نشانه­های زبانی به­کاررفته در گفتارهای کارگزاران اصلی حکومت(در این­جا حسن­علی منصور و علی­اکبر هاشمی­رفسنجانی) را بازبینم و پرده از چیستی نظام نشانگانی ایشان برداریم. بدین­سان دیده می­شود که هرچند با وقوع انقلاب اسلامی نظام سیاسی دچار تغییرات اساسی شده، اما نظام نشانگانی الگوی پیشرفت در دوره­ی انقلاب سفید با تغییرات ناچیزی در دوره­ی نخست سازندگی هم به­کار می­رود. این امر بدان­معناست که در بیش­تر موارد این نظام نشانگانی از یک نظم خاص پیروی­می­کند و کارگزاران اصلی حکومت در دوره­های مزبور یک دغدغه و یک زبان دارند.