مفهوم عدالت مبتنی بر حق در نظام سلامت، مبتنی بر الگوی پیشرفت و مقایسه آن با اندیشۀ مدرن

عدالت مبنای سیاست­گذاری در نظام اسلامی است. برای اصلاح نظام سلامت باید تعریفی عقلانی و جامع از عدالت ارائه شود تا بتواند پیشرفت و عدالت را توامان با یکدیگر تحقق بخشد. اسلام و اندیشه مدرن هر یک الگویی بر اساس پارادایم خود برای ایجاد عدالت ارائه کرده­اند. عدم نتیجه­گیری نظام سلامت مدرن با وجود تلاش‌های فراوان مجمع جهانی بهداشت و سایر مجامع بین‌المللی برای از بین بردن شکاف‌های اجتماعی، می­تواند ناشی از ناکارآمد بودن مفهوم عدالت مدرن برای تحقق عدالت در نظام سلامت باشد. با استناد به تعریف عدالت در اندیشه اسلامی که به مفهوم قرار گرفتن هر چیزی در موضع و جایگاه حقیقی و درست خودش می­باشد؛ توسعۀ نظام سلامت در الگوی اسلامی ایرانی باید مبتنی بر رویکرد حق‌گرایانه باشد که در نگاه اندیشه‌ی مدرن به آن توجهی نشده است. رویکرد حق­گرایانه در سیاست­گذاری­های نظام سلامت، تضمین­کنندۀ تحقق اهداف سند چشم­انداز می­باشد. این مطالعه برای دستیابی به مفهوم دقیقی از عدالت برای سیاست­گذاری در نظام سلامت، به تبیین تفاوت‌ها و شباهت‌های عدالت اسلامی با سایر مفاهیم نزدیک به آن در ادبیات کنونی جهان پرداخته است.