مردم سالاری دینی نظریۀ استحکام ساختِ درونی قدرت ملی جمهوری اسلامی ایران

فرهنگ سیاسی و قدرت نرم یک ملت هم توان ساختارشکنی و فروپاشی نظام سیاسی را دارند آنگاه که در سطوح مختلف شناختی- ادراکی، در جهت‌گیری‌های عاطفی یا احساسی و در جهت‌گیری‌های ارزشی مورد بی‌اعتنایی باشند و هم توان ساختارآفرینی و تمدن‌آفرینی آنگاه که مورد اعتنا، بازتولید و کاربست باشند. در چنین منظری می­توان از نسبتِ برخی از داشته­های خودیِ مرتبط با فرهنگ سیاسی با قدرت ملی و استحکام ساخت درونی آن پرسش نمود. در این مقاله در پاسخ به این پرسش که چه رابطه­ای بین نظریۀ مردم­سالاری دینی و ساخت درونی قدرت ملی جمهوری اسلامی وجود دارد، به دست آمد که استحکام ساخت درونیِ قدرت ملی جمهوری اسلامی، جز از مجرای استحکامِ مردم­سالاری دینی به دست نمی­آید. بنابراین تقویت نظری و عملی مردم­سالاری دینی، استحکام بخشیدن به ساختِ درونی قدرت ملی جمهوری اسلامی و ضرورت نظری و عملی هرگونه تلاشی برای تدوین الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت و جانمایه ساختاری-سیاسی الگو است.