ژنوم فرهنگی

فرهنگ هر جامعه، مجموعه­ای از خلق و خوها، هنجارها، ارزش­ها و اعتقادات، بایدها، نبایدها، رسم و رسوم آن جامعه می­باشد. نقشۀ مهندسی فرهنگی یک جامعه را می­توان شبیه یک پازل تصور نمود که هر رفتار و کنش اجتماعی قطعه­ای از آن است. در نگاه میکروسکوپی، فرهنگ هر جامعه دارای یک نقشه ژنتیکی (ژنوم) می­باشد و هر رفتار و کنش اجتماعی برگرفته از یک ژن فرهنگی است. ژن فرهنگی وظیفۀ انتقال یک ارزش، خلق و خو، رسم یا عرف را از نسلی به نسل دیگر بر عهده دارد. برای ایجاد یک رفتار و کنش اجتماعی جدید و یا حذف یک رفتار و کنش اجتماعی قدیمی باید ژن فرهنگی لازم را ایجاد و یا حذف نمود، در غیر اینصورت اصلاحات فرهنگی جامعه به نتیجۀ مطلوبی نخواهد رسید. ژن فرهنگی می­تواند برگرفته از کنش­هائی هم­راستا با فطرت انسانی، غریزی، وحیانی و یا شیطانی باشد. اگر یک کنش رفتاری در راستای انگیزه فطری و وحیانی باشد، همچون فرشته­ای است که موجب نجات و خودسازی فرد و در نتیجه جامعه می­گردد. جهت نیل به تربیت انسان­های وحیانی و با تقوا، مدینۀ فاضله و جامعه­ای عقلانی، شناسائی و تبیین مهندسی و همچنین ژنوم فرهنگی فطرت بنیان وحیانی ضروری است. بدیهی است شناسایی، اصلاح، پالایش و ژن درمانی رفتارها و کنش­های فرهنگی ناشایست برای پیشرفت و داشتن زندگی سالم­تر، اجتناب­ناپذیر است. ایمان یکی از قدرت­هائی است که انسان توسط آن به زندگی ادامه می­دهد و فقدان مطلق آن، او را به پوچی و پوچگرائی هدایت کرده و درهم می­شکند، بنابراین تقویت ایمان شهروندان هر جامعه و کنترل­های درونی توامان و همراه با اعمال قانون مناسب می­تواند در مدیریت فرهنگی جامعه نقش کلیدی را داشته باشد. بنابراین در دیپلماسی، تعامل و تقابل فرهنگی بین کشورها، این ایمان یک جامعه است که کارساز است و در مقابل ایدز فرهنگی مصونیت ایجاد می­نماید. از آنجائی­که مدارای فرهنگی و نفوذ فرهنگ­ها در یکدیگر به واسطه­ی پیشرفت علم و تکنولوژی یک واقعیت بوده و علم و فناوری نوین فرهنگ جدید ایجاد می­نماید، بومی­سازی فرهنگ­های وارداتی اجتناب­ناپذیر است. کشورهائی که در زمینه­ی علم و فناوری همیشه مصرف­کننده هستند و تمهیدات لازم را نمی­اندیشند، به مرور فرهنگ آنها توسط کشورهای پیشرفته استحاله می­گردد. تحقیقات هدفمندی که در راستای نیازهای کشور باشد، می­تواند در بومی­سازی فرهنگ­های بیگانه، به واسطه ورود علم و فناوری و فرهنگ وابسته کمک شایانی نماید. امنیت فرهنگی با حفاظت و صیانت از ژنوم فرهنگی مقدور بوده و پیش­نیاز امنیت در عرصه­های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ... می­باشد.