چرایی و چگونگی پیشرفت در ایران

پانزده قرن پس از ظهور حضرت ابراهیم(ع)، عصر طلایی یونان آغاز شد. در آیین مسیحیت، قرن پانزدهم آغاز روشنگری و تجددگرایی در غرب محسوب می‌شود. حال که ما در قرن پانزدهم هجری هستیم، چه اتفاقی باید بیفتد؟ ظاهراً تجربه حکم می‌کند که چاره‌‌ای بجز توسعه و پیشرفت نداریم. لکن ما تفاوتهایی با غرب داریم؛ شروع روشنگری در غرب، برای فرار از مذهب مسیحیت بود اما شروع روشنگری در کشور ما، فرار بسوی اسلام و آموزه‌های اسلامی- ایرانی خواهد بود. اگر کتاب مقدس غربی‌ها تحریف شده است، قرآن مجید، هرگز قابل تحریف شدن نیست. بر عکس تمدن غرب و تا حدودی هم شرق دور که نهایتاً به انحطاط ختم خواهند شد، ما باید به تعالی برسیم. قوم ایرانی هرگز حاضر نخواهند شد به بهای از دست دادن ارزشهای اخلاقی و فضایل انسانی، به پیشرفت تکنولوژیکی و ماشین محور، دست یابند! منتها چیزی که هست با توجه به نفوذ ارزشهای زندگی غربی به درون جامعه‌ امروز ایران، گردآوری یک الگوی ایرانی- اسلامی مانند ساختن یک مسجد در یک زمین غصبی است. باید قبل از هر چیز آن زمین را پاکسازی و تطهیر کنیم سپس درصدد گردآوری الگویی متناسب و درخور برآییم.