نگاه تکنیکال به تاثیر درآمدهای فرآورده های نفتی بر اقتصاد و زایش بیماری هلندی در ایران و راهکارهای کنترل درآمدهای اقتصاد ایران برای جلوگیری از بروز بیماری هلندی

سال­هاست که در ایران بحث چگونه مصرف کردن درآمدهای حاصل از فروش بشکه­های نفت و گاز تبدیل به یک مساله­ی اساسی و چالشی شده است. کشور ایران به علت دارا بودن منابع نفت و گاز بسیار و به تبع آن جایگاه ویژه آن در اوپک، در طی سالیان سال عواید زیادی از فروش نفت و گاز به دست آورده است. پول­های سرشاری که خیلی آسان وارد چرخه مالی کشور ایران می­شوند و می­توانند هم باعث رشد اقتصادی کشور شود و هم در مقابل مانعی در برابر رشد شوند. در بررسی و تحلیل تاثیری که وجود منایع طبیعی در اقتصاد یک کشور دارد و خود می­توانند با خام­فروشی، همواره پول کلانی را شامل کشور دارنده کنند و آن کشور و مردمش را از تلاش روزافزون برای پیشرفت و توسعه صنعتی کشور باز دارند و در واقع چرخ صنعت یک کشور را بخوابانند، فقط و فقط به دلیل تولید درآمد از ناحیه منابع و عدم نیاز نسبی به درآمد و منافع حاصل از تولیدات صنعتی، این نیاز احساس می­شود که باید به روند ورود درآمدهای حاصل از فروش منابع طبیعی که به طور مستقیم به اقتصاد کشور اثر می­گذارد و می­تواند تاثیرات زیادی بر تورم و سایر شاخص­های اقتصادی داشته باشد هم نگاهی بیاندازیم. لازم به یادآوریست که مسلماً چگونگی تخصیص درآمدهای نفت و گاز در ایران به طور مستقیم در بیکاری و اشتغال موثر است. بیماری هلندی اما یک کنش اقتصادی نامطلوب است که متاسفانه امروزه کشور ما به آن درگیر شده است. بیماری که در اثر آن یک کشور رو به خام فروشی منابع طبیعی­اش می­آورد و در اثر ورود درآمدهای حاصل از فروش به حساب جاری ملی اش، رفته رفته مشکلات گسترده­ای برای کشور مذکور در حوزه­های مختلف اقتصادی می­افتد. مشکلاتی از جمله افزایش بیکاری در حوزه صنعتی که نتیجه عدم توجه کافی دولت­های آن دست از کشور­ها به صنعت و تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم است. در واقع درآمدهای ناشی از فروش نفت به اقتصاد آن کشورها به جای آن که راهگشا باشد و قرارش بر حل مشکلات باشد، خود تبدیل به یک مشکل اساسی شده است. در این مقاله کوشش شده است تا با ارائۀ آمارهای مختلف اقتصادی و تحلیل آن­ها چگونگی تلاش برای جلوگیری از شیوع بیشتر آن در اقتصاد ایران و هم چنین راهکارهای درمان اقتصادی آن بررسی شود. بیماری هلندی با ایجاد رونق در اقتصاد کالاهای مبادله­پذیر (booming traded sector economy) و پیش‌ران شدن آن و بطور طبیعی جابجایی منابع اقتصادی از دیگر بخش‌ها به بخش مزبور، مزیت تولید دیگر کالاهای صنعتی را تضعیف می نماید و یک بخش کاذب پررونق دیگری را که از قابلیت مبادله با اقتصاد جهانی تهی است شکل می­بخشد.