اهمیت و نقش اقتصاد دانش بنیان در توسعۀ صادرات غیرنفتی

صادرات متکی بر اقتصاد دانش­بنیان، اهمیت ویژه­ای در امنیت اقتصادی و صادرات پایدار و غیرخام دارد. حضور اقتصاد دانش­بنیان ملی در بازارهای صادراتی جهان از یک طرف از محدودیت­های کمتری در صحنۀ رقابتی برخوردار است و از سوی دیگر با ایجاد نوعی وابستگی اقتصادی در کشور مقصد برای تولیدات متکی به دانش، از فشار تحریم‌ها و بی­ثباتی‌های اقتصاد بین‌الملل دور می‌ماند. توسعۀ صادرات غیرنفتی اهداف مشترکی با اقتصاد دانش­بنیان دارد؛ یعنی توسعه و رشد اقتصادی، عدم اتکا به درآمدهای نفتی و خام­فروشی و تحقق اقتصاد مقاومتی. بنابرین لازم است که ارتباط بین اقتصاد دانش­بنیان و صادرات غیرنفتی مورد تحقیق واقع شود. صادرات تولیدات دانش­بنیان موجب می‌شود که کشورهای مقصد این کالاها و خدمات، برای دستیابی به آن، تحریم‌های اقتصادی-سیاسی را دور بزنند و نه کشور صادرکننده و در بحران‌های اقتصادی، این تولیدات آخرین انتخاب‌های محدودکنندۀ کشورها باشد؛ چرا که قبل از هر محصولی، به وجود تولیدات دانش­بنیان نیاز است. همچنین با توجه به ماهیت اقتصاد مقاومتی و سیاست‌های کلی آن، اقتصاد دانش بنیان از محورهای اصلی تحقق اقتصاد مقاومتی است. لذا در مقالۀ حاضر ارتباط بین اقتصاد دانش­بنیان و توسعۀ صادرات غیرنفتی و برآیند آن بر تحقق اقتصاد مقاومتی مورد بررسی قرار گرفته است.