ضرورت نگرش سیستمی به توسعه توسط خط مشی گذاران

نگرش سیستمی در خصوص درک موضوعات پیچیده از طریق مدنظر قرار دادن کلیت موضوع و روابط متقابل بین آنها و تاثیر و تاثری که بر همدیگر دارند، دارای مزایای مشهودی است. این امر بیانگر آنست که نظر به وجود روابط متقابل میان اجزای سیستم، عدم توجه همزمان به تمامی ابعاد سیستم موجبات ناکامی آن را فراهم خواهد ساخت. با مد نظر قرار دادن این موضوع، این مقاله سعی در ارائۀ نگرشی سیستمی از توسعه دارد. نظر به اینکه توسعه دارای ابعاد مختلفی اعم از اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، انسانی، و فرهنگی است که با یکدیگر تعامل متقابلی دارند و همچنین دستیابی به آن نیز نیازمند بازیگران متعدد از قبیل بازار و دولت است، داشتن نگرش سیستمی نسبت به این موضوع مزایای نگرش سیستمی را به همراه خواهد داشت. به طوری که خط­مشی­گذاران این حوزه با آگاهی از این نحوه نگرش، هنگام برنامه­ریزی توسعه­ای کلیه ابعاد و بازیگران را مدنظر قرار داده و بر این امر آگاهی خواهند یافت که عدم توجه به یک بعد موجبات شکست برنامه­های آنها را فراهم خواهد ساخت؛ چرا که از نگاه سیستمی، تمامی ابعاد لازم و ملزوم یکدیگر محسوب می­شوند و نقصان در یک بعد یا بخش موجبات شکست کل سیستم را فراهم می­آورد. در این امتداد، پیشنهاد می­شود برای کسب موفقیت بهتر در زمینه برنامه­های توسعه، از طریق کارگاه­های آموزشی، نگرش سیستمی به خط­مشی­گذاران و تصمیم­گیران حوزه توسعه آموخته شود تا آنان بر روابط متقابل بین ابعاد توسعه و نقش بازیگران متعدد در این فرایند آگاهی یابند.