نقش نوآورهای رسانه ها بر وضعیت راهبردی نظام آموزش و پرورش

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر و نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات و رسانه­ها از جنبه­های ساختاری و فرایندی در نهاد آموزش و پرورش و تبیین مولفه­های تسهیل­کننده نقش مثبت فناوری­ها و ارائه راهکارهایی در این راستا می­باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی است. این وسایل بر جنبه­های ساختاری و فرایندی حوزه­ی آموزش و پرورش درمقام نهادی مسئول در برقراری نظم و همبستگی اجتماعی تاثیر می­گذارند و آن­ها را از نظر سامانه­های ارزشی در مقام تنظیم­کننده­ی عقیده­ها، وجدان جمعی و رفتار جمعی دگرگون می­کنند. از آنجا که آموزش در جامعهۀ مدرن نظام­مند، منظم و پیوسته و دارای سطوح مختلف فراگیران است و همۀ بخش­های جامعه را دربرمی­گیرد، این وسایل با قابلیت­های فراگیری، تحول­انگیزی و نفوذ بالا در زمینه ی آموزش و پرورش به توسعه ی ساختارها، گسترش وظایف و تعمیق آموزش ها می­پردازند و نقش تکمیلی نیز بازی می­کنند. وسایل ارتباط جمعی در جامعه­ی مدرن همچنین باعث انباشت بی­سابقه­ی معلومات، توسعه­ی معلومات تئوریک، همه گیرشدن آموزش­ها، تغییر کاربری دانشگاهها و مراکز آموزش و پرورش، تضعیف نقش مرکزی نهادهای آموزشی رسمی، استمرار آموزش­ها به شکل حاشیه­ای و نقش­آفرینی فناوری­ها در تولید دانایی و دانش و سرانجام کم رنگ شدن مکان و زمان به عنوان قالب الزامی کسب دانایی و دانش بشری می­شوند.