بررسی روند استقرار جمعیت و فعالیت در عرصۀ سرزمینی ایران

جمعیت و نحوۀ پراکندگی آن در سطح سرزمین به عوامل طبیعی و انسانی بسیاری وابسته است که کشور ایران با توجه به تنوع زیادی که در این زیرساخت­های طبیعی و انسانی دارد؛ جمعیت و گروه­های انسانی را به نحوی ناموزون در خود جای داده است. به همین جهت فعالیت­های اقتصادی هم بر حسب نوع مقیاس و تفاوت­های ناشی از جمعیت به اشکال گوناگون ظاهر شده است و هم چنین اثرات مهمی بر توزیع جمعیت گذاشته است. هدف از این پژوهش بررسی روند فعلی و آیندۀ استقرار جمعیت در سطح استان­ها و ارتباط و اثرپذیری فعالیت­های اقتصادی از آن بوده است. بررسی­های صورت گرفته حاکی از وجود رابطه­ای همسو بین میزان جمعیت و فعالیت­های اقتصادی است که منجر به عدم توزیع مناسب جمعیت و فعالیت و بروز چالش­هایی چون عمیق­تر شدن شکاف بین مناطق، ضعف در شبکۀ توزیع کشور، عدم امکان تحقق سرمایه­گذاری مولد و کارا، ناتوانی در تامین برخی از نیازهای اساسی مانند آب، تمرکز روی نواحی خاص و غیره گشته است؛ که این امر از عدم انطباق منابع انسانی و اقتصادی با توان­های محیطی خبر می­دهد. این تحقیق با استفاده از منابع مکتوب و هم چنین آمار و ارقام مربوط به داده­های توزیع جمعیت و فعالیت­های اقتصادی انجام شده است که به شیوه ی توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته­اند.