تحلیل راهبردی منابع انسانی در بخش کشاورزی ایران

کشاورزی، نیروی محرکۀ رشد اقتصادی کشور و دارای پنج نقش عمده (ایجاد ارزش افزوده، اشتغال، تامین غذا، بازار و ارزآوری) است. در ایران، بیش از 4 میلیون بهره‌بردار کشاورزی فعالیت دارند که به عنوان عامل ذی‌شعور و هماهنگ­کنندۀ سایر عوامل می‌توانند نقش کلیدی و چشم‌گیری در پیشرفت کشاورزی کشور داشته باشند. در این مطالعه، برای تحلیل منابع انسانی در بخش کشاورزی ایران، روش سوات مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که «وجود نیروی کار قابل توجه در کشور»، «تجربه و دانش بومی کشاورزان» و «امکانات قابل توجه سازمانی و تشکیلاتی» از مهم‌ترین نقاط قوت و «تحصیلات پایین بهره‌برداران کشاورزی»، «پدیده سالخوردگی بهره‌برداران کشاورزی»، «فقر اقتصادی و فرهنگی جامعه روستایی»، «عدم بکارگیری کافی از فناوری‌های جدید» و «کارآمدی پایین تشکل‌های کشاورزی» از مهم‌ترین نقاط ضعف، همچنین «تعداد قابل‌توجه دانش‌آموختگان کشاورزی»، «امکان بهره‌گیری از فناوری‌های نوین»، «امکان توسعه فعالیت‌های کارآفرینانه» و «امکان صدور خدمات فنی و مهندسی» از مهم‌ترین فرصت‌ها و «توسعه‌نیافتگی روستاها و پدیده مهاجرت» و «پایین بودن سهم تحقیقات در اقتصاد ملی» از مهم‌ترین تهدیدهای منابع انسانی در بخش کشاورزی ایران می‌باشند. از بین راهبردهای چهارگانه مطرح شده در تحلیل سوات، «راهبرد معطوف به فرصت‌ها» (حداقل کردن ضعف‌ها با استفاده از فرصت‌ها)، مناسب‌ترین راهبرد تعیین شد.