ظرفیت تمدن سازی گفتمان انقلاب اسلامی

این مقاله با هدف پاسخ به سوالاتی همچون چیستی دلایل بسط­یابندگی و توسعه و پیشرفت گفتمان انقلاب اسلامی در گسترۀ منطقه­ای و جهانی و بررسی همگرایی عوامل موثر بر مسلط شدن گفتمان انقلاب اسلامی و عوامل موثر بر اشاعۀ تمدنی این گفتمان نگاشته شده است. در این راستا از تحلیل گفتمان هم در جایگاه نظریه و هم در جایگاه روش بهره­برداری شده است. کسب قابلیت­های راهبردی در عرصه تمدنی از طریق خصوصیات تمدن، ویژگی­های اشاعۀ تمدنی انقلاب و خصایص فرهنگی آن، درک سازوکارهای پویای فرهنگ و نیز قابلیت نظام­سازی در عرصه­های اجتماعی، قابل درک و استحصال است. در گفتمان انقلاب اسلامی، ‌‌دال مرکزی، «هویت اسلامی ‌‌و انقلابی» است. گفتمان اصول‌گرایی شیعی به عنوان بیان اُخرای گفتمان انقلاب اسلامی، دال «توسعه و پیشرفت متعالیه» را به عنوان دال مرکزی تمدن­ساز گفتمان انقلاب اسلامی معرفی می­نماید که با کاشفیت از اشاعه تمدنی انقلاب اسلامی، قابلیت و ظرفیت اشاعه و بسط­یابندگی گفتمان انقلاب اسلامی را در سطوح ملی، منطقه­­ای و جهانی نمایندگی می­کند و با توجه به عناصر و عوامل استیلابخش (هژمونیک ساز) چهارگانه، قابلیت برنامه­ریزی هوشمندانه و دیرپا پیدا می­نماید. عاملیت سیاسی و فرهنگی گفتمان انقلاب اسلامی به­همراه بهره­گیری از فرایند طرد و برجسته­سازی و دسترسی (رو به وسعت) و اعتبار (رو به فزون) نسبت به سایر گفتمان­ها (مدرنیته) هم از عوامل استیلابخش اولیه تکوینی و هم از عوامل زمینه­ای موثر بر فرایند تمدن­سازی و بسط­یابندگی تمدنی انقلاب در مراحل توسعه­ای آن محسوب می­گردد.