ارزﻳﺎﺑﻲ داﻧﺶ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎی دوﻟﺘﻲ شهرکرد

زمینه و هدف: نهادهای آموزش عالی، نهادهایی هستند که انتظار می‌رود با ارائۀ آموزش‌های مناسب، آگاهی لازم برای تغییر نگرش و رفتار دانشجویان جهت حمایت از محیط‌زیست را فراهم نماید. از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰی ﺻﺤﻴﺢ و ارائۀ آﻣﻮزشﻫﺎی ﻣﻔﻴﺪ، ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ و آﮔﺎﻫﻲ از وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ، هدف از اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ارزﻳﺎﺑﻲ ﺳﻄﺢ داﻧﺶ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن و راﺑﻄﻪ آن ﺑﺎ ﻋﻮاﻣﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ. روش پژوهش: در اﻳﻦ پژوهش ٤00 ﻧﻔﺮ از داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن، ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻴﺮی ﻃﺒﻘﻪ ای از 6 دانشکدۀ دوﻟﺘﻲ اﺳﺘﺎن چهارمحال و بختیاری(شهرکرد) اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه اﻧﺪ. اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻲ و ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﻴﺮی از ﺗﻜﻨﻴﻚ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ. دادهﻫﺎی ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار آﻣﺎری spss23 اﺳﺘﺨﺮاج و ﭘﺮدازش ﺷﺪ. یافته ها: ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ داﻧﺶ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن به نسبت ﺑﺎﻻ اﺳﺖ، وﻟﻲ ﻣﻴﺰان اﻳﻦ داﻧﺶ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻧﻮع داﻧﺸﻜﺪه ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻃﻮری ﻛﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن داﻧﺸﻜﺪه ﻫﺎی ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ، ﻋﻠﻮم ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﻴﻌﻲ از رﺗﺒﻪ ﻫﺎی ﺑﺎﻻﺗﺮی در زﻣﻴنۀ داﻧﺶ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺳﻄﺢ داﻧﺶ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺟﻨﺴﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮده و داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن دختر ﺑﻴﺶ از داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن پسر از داﻧﺶ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ. ﻋﻼوه ﺑﺮاﻳﻦ، ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻃﺮز ﺗﻠﻘﻲ ﺧﺎﻧﻮاده از ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ، ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ(ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن و فضای مجازی) و ﭘﺎﻳﮕﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﻗﺘﺼﺎدی داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ارﺗﺒﺎط ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﻲ داری وﺟﻮد دارد.نتیجه گیری: بهره گیری از رسانه های دیداری و نیز آموزش به خانواده ها می تواند به تسهیل امر آموزش کمک نماید. سیاست های زیست محیطی کشور، مستلزم ترویج آگاهی و آموزش زیست محیطی در همۀ سطوح جامعۀ ایرانی است. بنابراین، دانشگاه ها می بایست تلاش وسیعی برای مشارکت در همۀ سطوح جامعه داشته باشند تا راه حل ها را توسعه دهند، دانش را منتقل سازند و آموزش لازم برای تغییر نگرش و رفتار زیست محیطی را ارائه دهند.