بررسی لباس زنان و مردان سیستان و بلوچستان

چکیده: تهیه و دوخت لباس در طول تاریخ و در بین اقوام و ملل مختلف اهمیّت ویژه ای داشته است و دارد زیرا پوشاک همچون پرچم، نماد فرهنگی یک کشور محسوب می‌شود. سرزمین پهناور ایران، مسکن و ماوای اقوام مختلف است. یکی از وجوه تمایز این اقوام از یکدیگر نوع لباس ایشان است. یکی از راههای شناسایی ویژگی های فرهنگی هر قومی مطالعه پوشاک آنهاست. پوشاک سنّتی در هر جامعه ای می تواند نشان دهنده هوّیت و فرهنگ آنان باشد. پوشاک سنتی سیستان و بلوچستان به ویژه در پوشاک زنان از بخش های متنوع تشکیل گردیده است که با شرایط اقلیمی، فرهنگی و تاریخی منطقه همخوانی دارد. این پوشش از پوشانندگی کافی و جنبه‌های زیبایی‌شناختی برخوردار است و علاوه بر شکل خاصّ لباس، تبلورهنرهای دستی مانند خامه دوزی ،گلدوزی، سیاه دوزی، سوزن دوزی و سایر رودوزی های زیباست. نمایش چنین هنر- صنعتی از رسانه ملی که می تواند در قالب های مستند، آموزشی و مجموعه‌های نمایشی صورت گیرد علاوه بر جذب مخاطب و احیای این نمادهای فرهنگی می‌تواند در معرفی پوشش بومی موثر واقع شود.