مدیریت منابع انسانی الکترونیکی و نو آوری سازمانی در شهرداری تهران

این روزها شرکت ها به دنبال قابلیت هایی برای ادارة کارآمدتر عملیات منابع انسانی خود می باشند. ترکیب نیاز کارکردن به صورت کارآمدتر از یک طرف و قابلیت های حاضر تکنولوژی اطلاعات از طرف دیگر، منجر به توسعة سریع سیستم های الکترونیکی منابع انسانی گشته است ، مدیریت منابع انسانی بعد جدیدی را با ظهور کسب و کار الکترونیک بدست آورده است. انتظار می رود، بخش منابع انسانی ، از قید و بندهای وظایف اداری رها شده و برای بهبود مزیت رقابتی سازمان به روی توسعة سرمایه فکری اثربخشی سازمان تمرکز یابد. هدف پژوهش حاضر بررسی مدیریت منابع انسانی الکترونیکی و نوآوری سازمانی در شهرداری تهران بوده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیق از نوع کاربردی واز لحاظ روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه مورد نظر 700 مدیر شاغل در شهرداری تهران بوده که در راستای هدف پژوهش تعداد 150 نفر مدیر، از طریق نمونه گیری خوشه ای و تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های مدیریت منابع انسانی الکترونیکی، پرسشنامه مدیریت استعداد و نوآوری سازمانی استفاده شده است که روایی محتوایی هر سه پرسشنامه توسط اساتید و خبرگان مورد تایید قرار گرفته است. پایایی هر سه پرسشنامه در تحقیق حاضر به کمک روش ضریب آلفای کرونباخ برای هر سه پرسشنامه به ترتیب 74/0، 71/0 و 68/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از آزمون های توصیفی و استنباطی همچون آزمون همبستگی پیرسون ، آزمون t و رگرسیون سلسله مراتبی به کمک نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج حاصل از یافته های تحقیق نشان داده که، بین مدیریت منابع انسانی الکترونیکی با مدیریت استعداد ( 30/0) و نوآوری سازمانی (41/0) رابطه ی معنی داری وجود دارد هرچند ضعیف اما روابط معنادار هستند. به عبارتی مدیریت منابع انسانی الکترونیکی مدیران نسبتا خوب و مدیران از نوآوری سازمانی ضعیفی برخوردار بوده اند.