نقش جهت گیریهای هدف شخصی، ادراک از ساختار هدفی کلاس، خود کارآمدی تحصیلی و ویژگیهای فردی دررفتار تقلبی دانشجویان

هدف این پژوهش بررسی نقش جهت گیریهای هدفی، ادراک از ساختارکلاسی، خودکارآمدی تحصیلی و ویژگیهای فردی در رفتار تقلبی دانشجویان بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان به تعداد تقریبی 6000 نفربود. نمونه آماری، 402 نفر از دانشجویان بودند که به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند. ابزارهای اندازه گیری، مقیاسهای الگوهای یادگیری سازگارانه (pals) ، میجلی وهمکاران (2000)، بود که مورد استفاده قرار گرفت. پایائی ابزار های اندازه گیری در زیرمقیاسهای مختلف متفاوت بود ولی در مجموع همه آنها قابل قبول بود(بالای 70/). داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss ،و با روش رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پس ازبررسی پیش نیازهای تحلیل رگرسیون چندگانه و اطمینان ازبرآورد شدن آنها، متغییرهای جهت گیریهای هدفیِ تبحرگرائی، عملکرد گرائی و عملکرد گریزی، ادراک ازساختارِکلاسیِ عملکرد گرا، عملکرد گریز و تبحرگرا، خودکارآمدی تحصیلی، جنسیت، معدل کل و مقطع، به عنوان متغییرهایِ مستقل، و رفتار تقلبی به عنوان متغییر وابسته وارد تحلیل شدند. متغییرهای مستقل درمجموع توانستند 35 درصدازکل واریانس رفتار تقلبی را تبیین کنند. از بین متغییرهای مستقل، متغییرهای جهت گیری هدفی عملکردگریزی و تبحرگرائی، ادراک از ساختارکلاسیِ عملکرد گریز، جنسیت و معدل کل، توانستند رفتار تقلبی دانشجویان را به شیوه معنی دار پیش بینی نمایند. مشخص شد که جهت گیریِ هدفی عملکرد گریزی با ضریب بتای استاندارد 345/0 بیشترین سهم و بعد از آن تبحرگرائی و با ضریب بتای 271/0- ، وساختار کلاسی عملکرد گریزی با256/0، جنسیت با192/0- ، و معدل کل با ضریب بتای 186/0- به ترتیب، بیشترین سهمهای بعدی معنی دار را در پیش بینی رفتارهای تقلبی دانشجویان داشته اند. رابطه متغییرهای جهت گیری تبحرگرائی ومعدل کل با رفتار تقلبی منفی معنی دار بود: به ترتیب258/0- و 292/0- ، بدین معنی که رفتار تقلبی در بین دانشجویان درس خوان و تبحرگرا، به طور معنی داری کمتر از سایر دانشجویان بود.