بازتاب اندیشه‌های اسلامی در معماری همساز با محیط زیست

انسان ایرانی و معمار ایرانی از دیرباز با این مقوله آشنایی دارد، هم به لحاظ ایرانی بودن که ایرانیان عناصر چهارگانه را از آلودگی حفظ می‌نمودند و طبیعت را مقدس می‌شمردند و هم به لحاظ مسلمان بودن که به طبیعت احترام می‌گذاردند.طبیعت همواره منبع الهام و تقلید بوده و هست و می‌توان گفت معماری بیش از سایر شاخه‌های هنری با طبیعت مربوط است. طبیعت برای انسان جلوه‌گاه زیبایی‌هاست و این زیبایی آن را شیفته و به آن آرامش جسمی و معنوی را ارزانی داشته است و معمار مسلمان ایرانی با در نظر گرفتن این حقیقت (طبیعت) آن را در خلق فضای معماری به کار می‌گیرد، تا علاوه بر ایجاد آرامش معنوی و جسمی، بنا و فضای زیست را با محیط اطراف و اقلیم منطقه خود همساز نموده تلاش خود را در راستای صرفه‌جویی در مصرف منابع انرژی و ذخیره مناسب آن با کنترل نور، باد و استفاده از مصالح بوم آورد و در دسترس، بکار می‌بندد، آنچه امروزه معماری پایدار گفته می‌شود این همانا اصولی است که در عصر حاضر به فراموشی سپرده‌شده است لذا امید است با دوباره آفرینی این اصول منطبق با معماری معاصر رویکرد جدیدی در معماری ایران ایجاد شود.