تاثیر قرآن بر فرهنگ و اجتماع

آنچه ما مسلمانان، در مایه علم و دانش و اندیشه و آزمون فرهنگ و اخلاق، به جامعه بشر داده ایم، هسته اصلی همه چیزهایی است که امروز بشریت واجد آنها گشته است، از علوم تجربی گرفته تا اخلاق، از فقه و اصول گرفته تا فلسفه، از ادبیات تا مکانیک، از شناخت بیماریها و کشف داروهای تازه تا نظامهای سیاسی، از آداب معاشرت فردی و صنفی تا سنت دانشگاهی، از تربیت و نگهداری پرندگان و دامداری تا استخراج آبهای زیر زمینی و اصول آبیاری، از آداب کشور داری تا کشاورزی و ... و ... فرهنگ و سنت اسلامی، استوار ترین و نفوذ ناپذیر ترین دژ است برای نگاهبانی هویت ملت. این دژ،از دژهایی که به دست دژ داران و سربازان، با خون و اسلحه، نگاهبانی می شود پایدارتر و مستحکم تر است. این آن دژ است که بر بلند دروازه آن نوشته است:‌ (نَصرٌ مِنَ اللهِ وَ فَتحٌ قَریب) بایاری خداوند پیروزی نزدیک است. دشمن برای در هم ریختن این باورهای عزیز و سرکش، کوشش بسیار کرد، تا با دست عوامل خود- چه از خودی و چه بیگانه - در این دژ رخنه کرد. نخستین کوشش در این راه سست کردن پیوندهای توده های مسلمانان بود با سنت اسلامی. که خواستند با سست کردن پیوندهای امت با سنن و آگاهیهای اسلامی، وجدان اسلامی و تعهد قرآنی، در مردم میرانده شود، و مرزهای تشخص عقیدتی و نفوذ ناپذیری ایمانی و مقاومت دینی فرو ریزد.