مطالعه و بررسی مولفه های موثر بر بروز خلاقیت در کارکنان سازمان وارتباط متقابل آن با فراهم کردن بستر کارآفرینی در سطح فردی وسازمانی

کارآفرینی فرایندی است که در محیط‌ها و مجموعه های مختلفی پدید می‌آید و طی آن تغییرات در سیستم اقتصادی از طریق نوآوری افرادی که به فرصت‌های اقتصادی واکنش نشان می‌دهند، رخ می‌دهد و این باعث ایجاد ارزش فردی و اجتماعی خواهد شد(2).کارآفرین سازمانی به فردی اطلاق می‌شود که در سازمان‌ها فعالیت‌های خاص می‌کنند. لازم است که دو حقیقت مهم درباره کارآفرینی در سازمان‌ها مورد اشاره قرار گیرد. نخست آنکه فرآیند مورد توجه یک کارآفرین سازمانی با فرآیند مورد توجه کارآفرینان مستقل تفاوت دارند. درست است که مفهوم کارآفرینی در سازمان‌ها گسترده است اما یک کارآفرین مستقل در بازارهای اقتصادی، گسترده تر و انعطاف‌پذیرتر فعالیت می‌کند. این تفاوت برای هر نوع شیوه کارآفرینی مزایا و مضرات خاصی را به دنبال دارد. کارآفرینی سازمانی در سازمان‌هایی رخ می‌دهد که مانع کارآفرینی می‌شود. به عبارت‌دیگر بسیاری از سازمان‌ها در ایجاد محیطی برای کارآفرینی، ناتوان هستند. کارآفرینان مجبورند، تا موفقیت را در میان افرادی بیابند که حاضر نیستند به آنها کمک کنند. بنابراین کارآفرینان سازمانی، افرادی هستند که اغلب در فعالیت‌های کارآفرینی از حمایت سازمان برخوردار نیستند.باتوجه به ضرورت و اهمیت درنظر داشتن دو مورد کارآفرینی و خلاقیت در سازمانها در سطح فردی و سازمانی، این پژوهش با هدف بررسی رابطه کارآفرینی سازمانی با خلاقیت سازمانی در شرکت مترو تهران انجام شد. این پژوهش که از نوع همبستگی بود در سال 1399 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه کارآفرین سازمانی (پرسشنامه 121سوالی دکتر هومن) و خلاقیت (پرسشنامه 28سوالی رندسپیت) بر روی تمامی کارکنان رسمی، پیمانی و قرار دادی سازمان فوق با مدرک تحصیلی دیپلم ، فوق دیپلم ، لیسانس و فوق لیسانس انجام و به کمک روشهای آمار توصیفی میانگین ، انحراف معیار ، درصد فراوانی و همچنین روش‌های آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغییره تحلیل شد .