بررسی مشکلات ریخته گری مداوم تختال نازک فولادهای پریتکتیکی

ریخته گری مداوم تختال نازک یکی از روش های نوین تولید انبوه فولاد است که سهم زیادی در صنعت کنونی ایفا می کند. سرعت ریخته گری بالا به منظور افزایش تولید، از مشخصات این فرایند است. استحاله پریتکتیک، تغییرات ریزساختاری شدید در یک بازه دمایی کوچک دارد. فرایند ریزساختاری و تکنولوژی در شرایط واقعی تولید، ملزومات مختلف و گاهی مخالف یکدیگر دارند. حین استحاله پریتکتیک علاوه‌بر انقباض حرارتی، انقباض استحاله ای نیز باعث ایجاد شرایط خاص حین انجماد فولادهای با ترکیب شیمیایی نزدیک به پریتکتیک می شود. وجود این شرایط می تواند عیوب و ترک را در داخل و سطوح تختال ایجاد کند. ترکیب شیمیایی و خواص مطلوب این نوع فولاد نظیر ترکیبی از استحکام و خواص جوشکاری بالا، تقاضای زیاد آن را در صنایع مختلف ایجاد کرده است. در تحقیق حاضر، تطابق استحاله پریتکتیک با شرایط تکنولوژی ماشین ریخته گری به ویژه ریخته گری تختال نازک مطالعه شده است. تجربیات نویسندگان در شرایط ماشین ریخته گری مجتمع فولاد مبارکه نیز به عنوان شواهد به کار رفته است. همچنین راهکارهای عملی برای کاهش تاثیر این استحاله بر کیفیت نهایی تختال پیشنهاد شده است. این مطالعه می تواند کارشناسان صنعت فولاد را به استفاده از شبیه سازی آزمایشگاهی برای کاهش و رفع مشکلات واقعی خط تولید تشویق کند.