برآورد حداکثر سیلاب محتمل (Pmf) با استفاده از یک مدل بیزی (مطالعه موردی: سد لتیان)

حداکثر سیلاب محتمل (pmf) یکی از عوامل مهم در طراحی سدهاست. علاوه بر این، مبنایی برای طراحی سرریز سد به‌منظور جلوگیری از غرق شدن تاج سد، در هنگام سیل است. pmf پاسخ یک حوضه آبریز به حداکثر بارش محتمل (pmp) هست. در میان روش‌های مختلف، مدل‌های داده محور تلاش می‌کنند تا وقایع مشاهده نشده را بر اساس یک سری از وقایع مشاهده‌شده، تخمین بزنند.مدل‌های بیزی برای پیش‌بینی دبی سیلاب استفاده می‌شوند. آن‌ها به هیدرولوژیست‌ها و سایر افراد مسئول کمک می‌کنند تا تصمیم‌های مناسب‌تری برای نجات جان و سرمایه موجود در پایین‌دست حوضه آبریز بگیرند. اگرچه، روش تحلیل فراوانی هنوز محبوب است، مدل بیزی از دانش یک فرد متخصص به همراه داده‌های مشاهده استفاده می‌کند تا یک برآورد دقیق‌تری تولید کند.در این مطالعه، ایستگاه هیدرومتری واقع در نزدیکی سد لاتین، انتخاب‌شده است. گزارش تاریخی به مدت بیش از 70 سال از آن در دسترس است. دو سناریو به نام‌های: حداکثر دبی‌های سالانه و سیل‌های اوج، با استفاده از نرم‌افزار winbugs مدل‌سازی شده است که تابع توزیع پسینی را با استفاده از روش mcmc، الگوریتم متروپولیس-هاستینگز و با نمونه‌گیری gibs برآورد شده است. تابع توزیع با کران بالای ln4، به‌عنوان تابع توزیع پیشین انتخاب می‌شود.