بررسی آزمایشگاهی تغییرات زمانی آبشستگی در اطراف پایه‌های پل با شکل‌های مختلف

شکست پل‌ها ناشی از آبشستگی اطراف پایه‌های آن یک اتفاق رایج است، که یکی از مهم‌ترین و موثرترین عوامل این تخریب‌ها آبشستگی موضعی می‌باشد. این امر علاوه بر تحمیل خسارات فراوان، باعث اختلال در سیستم حمل و نقل و غیره می‌شود. از این رو بررسی آبشستگی اطراف پایه‌های پل از اهمیت بالایی برخوردار است. پایه پل به صورت مانعی در مقابل جریان رودخانه عمل می‌کند و خصوصیات هیدرولیکی آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. شکل هندسی و موقعیت پایه نسبت به امتداد جریان و همچنین تعداد و فواصل پایه‌ها و میزان تنگ‌شدگی در تغییر وضعیت جریان رودخانه و تبعات ناشی از آن موثر است. پژوهش حاضر به بررسی آزمایشگاهی تغییرات زمانی آبشستگی در اطراف پایه‌های پل با شکل‌های مختلف پرداخته است. پایه‌های مورد استفاده در این تحقیق از جنس پلکسی گلس وپلاستیک و در شکل‌های مستطیلی، دایروی و شش-ضلعی می‌باشند. با استفاده از دستگاه عمق سنج مقدار آبشستگی اطراف هر کدام از پایه‌ها در زمان‌های مختلف اندازه‌گیری شد. عمق آبشستگی در لحظات اولیه آزمایش به سرعت افزایش می‌یابد، ولی با گذشت زمان این روند به تدریج کندتر می‌شود، تا آنکه در نهایت عمق آبشستگی به سمت مقدار ثابتی میل می‌کند. از طرفی پایه با مقطع مستطیلی به علت محدوده وسیعتر منطقه جدایش جریان در اطراف پایه، در معرض آبشستگی بیشتری قرار داشت. آبشستگی پایه‌ با مقطع شش‌ضلعی با اختلافی جزئی، کمی بیشتر از پایه با مقطع دایروی بود. ن زمان تثبیت عمق حداکثر آبشستگی پایه پل با افزایش زاویه سطح مقطع پایه در مقابل جریان تسریع می گردد.