بررسی هیدرولیک جریان در محیط سیلاب دشت با پوشش گیاهی

رودخانه های در سراسر جهان از دو قسمت تشکیل می شوند. کانال اصلی و سیلاب دشت. عمده جریان در کانال اصلی حرکت کرده و در زمانسیلابی ، قسمتی از سیلاب به مددوده سیلاب دشت وارد می شود. سیلاب دشتهای مدل مااسیی برای رشد و تکییر ییاهان خا نییر نیاارها میباشاد. این نواحی به دو صورت در زمان سیلاب عمل می کااد. اول ایجاد مقاومت به فرم نیروی مقاوم درگ که باعث می شود سرعت جریان و به تیعآن دبی عیوری در این مددوده کاهش یابد. دوم حجم این ناحیه می تواند در روندیابی سیلاب موثر باشد. از طرفی مقا ومت این ناحیه مقابل جریانمی تواند با کاهش سرعت ، تاش برشی و فرسایش در این نواحی را به میاان قابل توجهی کاهش دهد. میاان تاثیر نواحی ییاهی تابعی از میاانتراکم ، قطر و فواصل پوشش می باشد. در این تدقیق بررسی عددی تاثیر تراکم پوششییاهی دشت سیلابی بر پارامترهای هیدرولیکی جریان نییرسرعت و تاش برشی پرداخته می شود. در مدلسازی از ، مدل عددی flow-3d استفاده شده است. برای سادهسازی در عمل شییهسازی، از ایدهجایگایای مدیط متخلخل همسان به جای پوشش ییاهی همسان استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که تدت شرایط ثابت ) دبی وارده ثابت(،مقادیر تاش برشی بستر در سیلابدشت دارای پوششهای ییاهی به فواصل ثابت 8 سانتیمتر و قطرهای 1 و 1.1 و 2 سانتیمتر، نسیت به حالت مدل فاقدپوشش ییاهی بین 22 تا 12 برابر کاهش پیدا کرده اند.