بررسی آزمایشگاهی پرش هیدرولیکی نامتقارن در حوضچه آرامش واگرای ناگهانی

از حوضچه های واگرا اغلب در پایین دست سازه هایی چون سرریزها، دریچه ها و تنداب ها برای افزایش استهلاک انرژی در پرش هیدرولیکی استفاده می شود. طول پرش هیدرولیکی و عمق ثانویه پرش از عواملی هستند که تعیین کننده طول حوضچه ی آرامش می باشند. در این تحقیق پرش های نامتقارن نوع s و t در کانال مستطیلی به طول 12 متر و عرض 1 متر مورد بررسی آزمایشگاهی قرار گرفتند. آزمایش ها در محدوده اعداد فرود 6.2 تا 9.5 و با ایجاد واگرایی ناگهانی با نسبت بازشدگی 0.67 در کانال انجام شد. عمق، طول پرش، سرعت های کف و پروفیل سطح آب در طول پرش اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که پرش نوع t، به طور متوسط 41 درصد عمق پایاب بیشتری نسبت به پرش نوع s ایجاد می کند. همچنین طول پرش نوع t به طور متوسط 43 درصد کمتر از پرش نوع s به دست آمد