برآورد و مقایسه‌ی ضریب زبری مانینگ با استفاده از داده‌برداری رودخانه سزار دورود (مطالعه موردی : ایستگاه‌های سرچشمه و راکن)

اهمیت بهینه‌سازی و استحصال مناسب از آب به‌منظور توسعه جوامع شهری و مجاری انتقال آب امروزه بر کسی پوشیده نیست ، بخصوص آنکه در کشور عزیزمان ایران اهمیت آن روزبه‌روز بیشتر نمایان می‌شود .یکی از مهم‌ترین شاخص‌ها در بحث مدیریت منابع آبی برآورد مناسب دبی عبوری از آبراهه‌ها و کانال‌های سطحی است . برای محاسبه‌ی دبی عبوری از آبراهه‌ها و کانال‌های سطحی رابطه‌ی مانینگ به علت سادگی و درجه دقت نسبتاً بالا تا به امروز مناسب‌ترین رابطه می باشدکه بخصوص در مدل‌سازی‌های عددی کاربرد فراوانی دارد . حساس‌ترین پارامتر این معادله ضریب زیری مانینگ می‌باشد که هرچه دقیق‌تر محاسبه و برآورد شود جواب نهایی ما به مقدار واقعی نزدیک‌تر می‌باشد. روش‌های مختلفی برای برآورد ضریب زبری مانینگ ارائه‌شده است که متناسب با شرایط خاص هر رودخانه بایستی روش‌های مناسب تمییز شوند .در این مطالعه میدانی با استفاده از روش‌های رابطه‌های تجربی ،استفاده از جداول تعیین ضریب زبری و نتایج واقعی محاسبه‌شده بر اساس دبی و سطح مقطع واقعی برای دو مقطع (سرچشمه و راکن) ضریب مانینگ رودخانه سزار دورود برآورد شد .مقایسه‌ی نتایج واقعی و تجربی نشان می‌دهد که برای برآورد ضریب زبری بایستی به شکل بستر رودخانه توجه نمود و صرفاً دانه‌بندی بستر رودخانه نمی‌تواند برآورد دقیقی از زبری بستر به ما دهد.