سهم اماکن مذهبی در تقویت گفتمان مقاومت (با تاکید بر تاریخ معاصر ایران)

گفتمان مذهبی در تاریخ معاصر ایران متاثر از عوامل مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و مذهبی در مواردی دچار نوعی عوام‏زدگی و شعارگرایی و از طرف دیگر، بیگانه با وضع جدید اجتماعی شده بود. در‏این‏میان، اماکن مذهبی به‏ویژه مساجد و مسجد-مدرسه‏ها با وجود عدم تمایل دولت‏مردان، تلاش داشتند تا در کنار کارکرد عبادی یا آموزشی به ایفای رسالت ذاتی خود در هدایت، اصلاح و ارتقای گفتمان اجتماعی پرداخته و در سایه هدایت عالمان دینی گفتمان مقاومت در برابر هجمه‏ها و تهدیدهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی داخلی و خارجی را در جامعه نهادینه سازند. این پژوهش با تکیه بر منابع کتابخانه‏ای و رویکرد توصیفی-تحلیلی و با استناد به وقایع تاریخی، درصدد پاسخ به این پرسش است که در تاریخ معاصر ایران، اماکن مذهبی با تکیه بر چه راهکارهایی، جامعه را به سوی گفتمان مقاومت در برابر هجمه‏های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی هدایت نموده‏اند.