«چهره یهود در شاهنامه»

فردوسی شاعر نامور ایران برای حفظ و احیای زبان و ادب فارسی و فرهنگ ایران شروع به سرودن شاهنامه کرد تا عقاید ایرانیان باستان را در سه حیطه ی افسانه - حماسه و تاریخ برای آیندگان به یادگار بگذارد. زبان فردوسی هرچند در شاهنامه کاملاً محترمانه و بی-طرفانه هست اما هنگامی که به چند چهره ی یهودی از جمله؛ براهام جهود و دوست زروان می رسد نسبت به آنان با دید منفی می نگرد و در داستان کسری با نوش زاد از یهودیان به عنوان کشندگان انبیا یاد می کند. برخی از منابع و سخنی که در آن منابع نوشته می شود دالّ بر صحت همه مطالب نیست؛ زیرا با تامل می توان فهمید که در برخی منابع نظریات شخصی به تحقیق راه یافته است. ما با بررسی آن ها و مطالعه ابیات شاهنامه هر آنچه صحیح تر بود را برای این تحقیق بکار بردیم. حال با پیش رو قرار دادن منابع معتبر کهن و در دسترس و مطالعه ی متون عهد عتیق و عهد جدید و چند منابع دیگر علت این که فردوسی چرا«یهودی ستیزی» می کند را بعد از مقدمه و پیشینه مقاله بررسی می کنیم.