به نام آن که خود عاشق ترین است جلوه های حماسی در شعر عرفانی عصر تیموری

در کنار انواع سه گانه ای که برای حماسه برشمرده اند: حماسه اسطوره‌ای و ملی، حماسه تاریخی و حماسه دینی می توان نوع چهارمی نیز برای آن در نظر گرفت و آن حماسه عرفانی است. این نوع از حماسه را باید در سروده های صوفیانه و عارفانه فارسی که پس از قرن پنجم هجری سروده شده است، سراغ گرفت. سخن از مطلب و مقوله ای با عنوان حماسه عرفانی در شعر فارسی با محتوای عرفانی عصر تیموری است. حماسه‌ای که از نظر موضوع و محتوا، صبغه و سیرت عرفانی به خود گرفته یا عرفانی که از لحاظ وزنی، زبانی، بیانی و تعابیر و تصاویر شعری، ساخت و صورت حماسی به خود پذیرفته است. در این جستار، حماسه عرفانی مورد بررسی قرار می گیرد.حماسه که بیشتر متوجه جهان بیرون است و عرفانی که غالباً گرایش به جهان درون دارد، اما اکنون ما در این پژوهش، حماسه عرفانی را جهان درون در درون می نامیم. در واقع با لحن، طنین و ضرب آهنگ های حماسی، مضامین و تعالیم عرفانی را بیان می‌کند.در این پژوهش، حماسه عرفانی در شعر عرفانی عصر تیموری از سه منظر مورد بررسی قرار خواهیم داد: 1. جلوه های حماسی که در وزن حماسی: فعولن فعولن فعولن فعولن (فعل) سروده شده است و جنبه تعلیمی و عرفانی دارند. 2. جلوه هایی که در وزن حماسی نیستند ولی پایان مصراع های شعر، کوبشی هستند. منظور از کوبشی این است که شاعر برخلاف اوج و شور شعر عرفانی که هجاهای پایانی اوج می‌گیرد و حالت سماع دارند، هجاهای پایانی را می‌کوبد و بیشتر قصد تعلیم سلوک عرفانی را دارند. 3. علاوه بر وزن و کوبشی بودن هجاهای پایانی از تعابیر و واژگان خاص ادبیات غنایی در وزن حماسی استفاده شده است. که آیا این سه جلوه و رویکرد بر تاثیر و قاعده افزایی سخن، تاثیر دارند؟شیوه ما در این پژوهش، تحلیلی توصیفی با رویکرد بینامتنی با تکیه بر بینامتنی ژرار ژنت در تحلیل هاست. و در بررسی زبانی و هنجارشکنی زبانی و صور خیال از نظریه لیچ بهره برده ایم.

Epic Effects of Mystical Poetry on Mystical Poetry of the Timurid Age

Along with the three type epics mentioned earlier - the mythical and national, the historical, and the religious epics - we can consider the fourth type as mystical epic. This kind of epic can be found in the Persian Sufi and mystical poems that were written after the fifth century. By this we mean Mystic Epic in Persian Poetry with Mystical Content in the Timurid Age. An epic that has become mystical in terms of subject matter and content, or a mystic that has embraced construction and epic face in terms of weight, language, expression, and poetic images. In this essay, the mystical epic is examined.The epic that is more concerned with the outside world and the mysticism that often tends to the inner world, but in this study we call the mystical epic the inner world within. In fact, it epitomizes the mystical themes and training with the tone, resonance and beat of the epic songs.The epic epitomizes from two perspectives: 1- Epic Effects which are written in Epic Weight: Current forms of the Verb and have educational and mystical aspect. 2- Effects that are not epic in weight but are crushing at the end of the poetry. By crushing, we mean that the poet, contrary to the height of the mystical poetry in which the final syllables peak and are mysticism, crushes the final syllables with the aim of teaching Mystics.The methodology of this research is descriptive-analytic with an intertextual approach relying on the intertextual of Garrett Genet in the analyzes. And we have used Leach's theory in the study of linguistics, linguistic normalization and forms of imagination.