بررسی ساختار تراژدی ارسطویی در داستان رستم و سهراب

یکی از انواع ادبی، تراژدی است که در داستان رستم و سهراب شاهنامه‌ی فردوسی دیده می‌شود. ارسطو اولین نظریه‌پرداز در حوزه‌ی تراژدی بود که در کتاب فن شعر، عناصر و اجزای تراژدی را معرفی و دسته‌بندی کرد. با توجه به اینکه اکثر صاحب نظران،‌ تراژدی را به معنای مرگ در نظر گرفته‌اند و فقط از جنبه‌ی مرگ ناحق این داستان را بررسی می‌کنند، در این اثر کوشیده شده ویژگی‌های تراژدی با توجه به نظریات ارسطو در داستان رستم و سهراب واکاوی و تحلیل شود و مشخص گردد که آیا این داستان تراژدی است یا خیر؟ همچنین کدام‌یک از ویژگی‌های تراژدی در این داستان دیده می‌شود و تا چه‌میزان قابل انطباق با نظریات ارسطو درباره‌ی تراژدی است. با توجه به نتایج به دست آمده، برخلاف نظریات بعضی از صاحب‌نظران، داستان سهراب، تراژدی غم‌انگیزی است که ویژگی‌ها و اجزای تراژدی، از نظر ارسطو؛ مانند اندیشه و گفتار، داستان،‌ عقده،‌ قهرمان، ‌داعیه الم، تعرّف، کاتارسیس و... را دارا و قابل انطباق و تحلیل از این نظر است. روش تحقیق در این مقاله به صورت توصیفی- تحلیلی است.