بررسی کاربرد صور خیال در فرامرزنامه با تاکید بر نمود استعاره و کنایه

فرامرزنامه، اثری حماسی است که در بیان دلاوری ها و نبردها و جنگ های فرامرز، یکی از قهرمانان حماسة ملی ایران، سروده شده و دارای ویژگی های شاخص حماسه های ایرانی است. نویسندة این اثر، تاکنون ناشناخته مانده است و اثر او در قرن پنجم هجری به نظم درآمده است. قهرمان اصلی فرامرزنامه، فرامرز است که در شاهنامه، به عنوان فرزند رستم معرفی شده است و اعمال و رفتاری پهلوانانه دارد و همواره در جنگ و ستیز با دشمنان، افتخارآفرینی کرده است. در این مقاله، به بررسی جنبه های تصویری فرامرزنامه و مشخصاً استعاره و کنایه پرداخته شده است. استعاره، از مهم ترین ابزارهای انتقال زبان از کاربرد حقیقی به کاربرد مجازی و ادبی آن است و بیش از عناصر دیگر شعر، در نوآوری و ایجاد سبک شخصی نقش دارد.