رئالیسم در شعر احمد شاملو

کاربرد مکاتب ادبی همچون رمانتیسم، سمبولیسم، رئالیسم و . . . در شعر معاصر به تاسی از ادبیات اروپا رایج شد. هر چند این کاربست در موارد مختلفی با اصول اولیة این مکاتب مغایرت داشت ولی در عین حال برخی از مبانی این مکاتب در شعر و نثر فارسی مورد توجه قرار گرفته‌ و آثاری در این زمینه خلق شده‌است که بررسی و تحلیل آنها براساس اصول اولیة این مکاتب می‌تواند؛ میزان همسانی و یا تفاوت این آثار را با مکاتب ادبی اروپایی نشان دهد. در همین راستا پژوهش حاضر بر آن است تا با روش توصیفی-تحلیلی، رئالیسم را در شعر احمد شاملو بررسی کند و بر اساس مبانی مکتب رئالیسم نشان دهد که این شاعر، کدام یکی از مولفه‌های مکتب واقع‌گرایی را در سروده‌های خویش به کار برده‌است و رویکرد وی در به کار گیری این مبانی چگونه است؟ دستاورد پژوهش بیانگر آن است که شرایط به وجود آمده برای به کارگیری مکتب رئالیسم در ایران با خاستگاه اصلی آن متفاوت است و به نوعی تحت تاثیر رئالیسم سوسیالیستی قرار دارد، با وجود این برخی از مبانی آن در ادبیات معاصر ایران وجود دارد. این مبانی با توجه به شعر احمد شاملو عبارتند از: توصیف واقع‌گرایانه با کمترین تخیل موجود، رئالیسم سنتی، رئالیسم اجتماعی که در قالب انتقادات و اعتراضات سیاسی و اجتماعی بازتاب یافته‌است.