>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی ساختار داستان فریدون در شاهنامه  
   
نویسنده حسین‌پناهی فردین
منبع هشتمين همايش ملي متن پژوهي ادبي - 1398 - دوره : 8 - هشتمین همایش ملی متن پژوهی ادبی - کد همایش: 98190-86647 - صفحه:0 -0
چکیده    ساختارگرایی با تکیه بر ویژگی‌هایی چون ساختمندی و تاکید بر وجه همزمانی و غیرتاریخیِ ساختار، در زمرة کارآمدترین شیوه ها برای نقد و بررسی روایت‌های منبعث از اسطوره‌هاست، به‌ویژه آن که روایت‌های اسطوره‌ای عرصة جایگشت‌ها، تداخل‌ها و جابه‌جایی‌های روایی و داستانی است. داستان فریدون در شاهنامه از جمله روایت‌هایی است که همچنان عناصر معناداری از ساختارهای اساطیری کهن در آن نمودار است. در این مقاله بر اساس رویکرد ساختارگرایی و با الگو گرفتن از روش پراپ، در پی تبیین ساختار داستان فریدون در شاهنامه هستیم تا بتوان به دلالت پنهان و ژرفی که در پسِ ساختار این روایت نهفته است، پی برد. نتایج بررسی نشان می‌دهد این داستان از دو ساختار مجزا تشکیل شده است و تحلیل این ساختارها وجود ژرف‌ساخت مبتنی بر اسطورة آشناسازی در این داستان را نشان می‌دهد. بررسی ساختارگرایانة داستان همچنین ورود عناصری از دوره‌های متاخّر به این داستان را آشکار کرده است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است و داده‌ها به روش کتابخانه‌ای و سندکاوی گردآوری شده است.
کلیدواژه ساختار، اسطوره، داستان سیاوش، آشناسازی.
آدرس
پست الکترونیکی fardin.hp@uok.ac.ir
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved