بررسی شیوه نقد هنر و هنرمندان بر اساس منابع تاریخی مکتوب کهن قرن هفتم ه.ق

منتقدان ونظریه پردازان غرب برای نقد هنر شیوه هایی را پایه گزاری کرده اند وبر اساس آنها هنر، هنرمندان و ابزارهنری را نقد می کنند؛ در حالیکه تاریخچه نقد در میان مسلمانان ریشه درسالیان دور دارد،در این پژوهش سعی بر این است تا با شناخت و بیان این شیوه های نقد هنری،در میان منابع مکتوب کهن که منابع کامل کننده در جهت استخراج اطلاعات تاریک تاریخ هنر هستند به جستجو بپردازیمتا وجود این گونه نقد را به اثبات رسانیم. این نوشتار برگرفته از پایانامه ای با نام« بررسی شیوه نقد هنر وهنرمندان بر اساس منابع تاریخی مکتوب کهن(مطالعه موردی قرن هفتم تا دهم ه.ق)می باشد.در این مقاله قرن هفتم و دو کتاب مورد نظر آن به بحث گذاشته می شود.سوالاتی که در این مقاله مطرح می شود 1.اصول نقدهنری در متون کهن وجود دارد؟2.چه شیوه های نقدهنری کاربرد بیشتری در قرن هفتم داشته است؟روش تحقیق تاریخی تحلیلی است تجزیه تحلیل داده هابه صورت کیفی با استناد به منابع تاریخی است.گرداوری اطلاعات با مراجعه به اسناد کتابخانه ای ورایانه ای صورت گرفته است. جامعه آماری آن دو کتاب «معرفه اصول خط» و«شرفنامه » است. با توجه به اینکه در قرن هفتم، کتب تخصصی در زمینه هنر و اثر هنری در دست نیست مگر در زمینه خوشنویسی؛ با بررسی های انجام شده می توان نمونه های نقد هنری (توصیفی، فرمالیسم، ستایشگر...)را درسایر کتب خصوصا کتب تاریخی دید.