تخییل و تصویر طبیعت در منظومه ی تاریخی رزمی علی نامه

ارادت و اهتمام یک شیعه ایرانی به حضرت علی در نیمه قرن پنجم انگیزه ای کافی است که وی علیرغم خطرات وقت به روایت از جنگهای حضرتش بپردازد. علی نامه منظومه ای منحصر به فرد است که به سبب تقدم زمانی بر بسیاری از منظومه های شیعی دیگر و مخاطرات اطرافش می تواند بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. مساله ای که در این میان مهم جلوه می کند میزان شعریت این این منظومه از حیث نوع ادبی حماسی و تخییل و تصویر است. به جهت تاثیر زیاد پدیده های طبیعی در هر دو بعد حماسه سرایی و تصویر پردازی، این مقوله درنظر گرفته شد که چه جلوه ای از عناصر طبیعی در این مجموعه می بینیم. برای نمونه برداری و شمارش آماری الفاظ و تصاویر به قسمت جنگ جمل که نیمی از کل کتاب است بسنده شده است. مطابق اغراض سراینده که ذکر روایی و گزارشی از حوادث تاریخی و محفوظ ماندن حقایق شیعی است، از نماد پردازی و تمثیل و پوشیده و غیر مستقیم گفتن پرهیز شده است و بیشترین صورتهایی که عناصر طبیعی از تخیل بهره برده اند در تشبیه و استعاره در مقام مشبه بهی یا مستعارمنهی است.