بررسی موسیقی کناری در دیوان آصفی هروی

یکی از عوامل موسیقی‌بخش در شعر، موسیقی کناری است که مهم‌ترین جلوه آن قافیه و ردیف است. هماهنگی واکه‌ها نظام موسیقایی زیبایی را در کنار مصراع‌ها و بیت‌ها ایجاد می‌کند، که به آن موسیقی کناری می‌گویند. درباره ردیف و اهمیت کاربرد آن از دیرباز تعاریف متعددی ارائه شده است. شفیعی کدکنی در کتاب «صور خیال در شعر فارسی» معتقد است که، ردیف در ادب هیچ زبانی به وسعتِ شعر پارسی نیست. ردیف گرچه گوینده را در تنگنای انتخاب کلمات قرار می‌دهد، اما برای شاعران، روزنه‌ای است برای خلق تصویرهای تازه. تکرار ردیف در کرانه شعر آهنگ خوشی دارد و به شعر، همراه قافیه زیبایی می‌بخشد. در این پژوهش، به بررسی موسیقی کناری (ردیف و قافیه) در شعر آصفی هروی پرداخته شده است. ردیف در غزل‌های آصفی هروی، ارتباط تنگاتنگی با سایر واژگان از جمله قافیه دارد که برخاسته و جوشیده از بطن شعر او هستند. آصفی در به کارگیری قافیه‌ها بسیار استادانه عمل کرده است و عیوب قافیه در شعر او اندک است.