مشخصه یابی و بررسی مقاومت به کدرشوندگی پوشش نازک نقره-ژرمانیوم به روش آبکاری بر مس خالص

در این پژوهش به بررسی پوشش دهی نمونه های نقره-ژرمانیوم به روش آبکاری با رژیم سرعت بالا بر زیرلایه مسی با سطح براق جهت کاربردهای تزئینی پرداخته شده و شرایط بهینه آبکاری معرفی شده است. هم چنین خواص مورفولوژیکی و ریزساختاری این پوشش بررسی شده و مقاومت به کدرشوندگی آنها با پوشش آبکاری نقره خالص مقایسه شده است. این پوشش ها با ضخامت زیر دو میکرون با ظاهر براق ارائه شده ضمن اینکه خواص کدرشوندگی قابل قبولی نیز به دست می دهد .میزان ژرمانیوم در پوشش از 5/0 تا 6 درصد وزنی مورد بررسی قرار گرفت که درصد بهینه ی ژرمانیوم در پوشش با در نظر گرفتن مقاومت به خوردگی وکیفیت ظاهری نمونه ها، 6 درصد وزنی انتخاب شد. مقدار ژرمانیوم بیش از این حد تاثیر قابل توجهی در مقاومت به کدرشدگی ندارد. جهت مشخصه یابی پوشش از آزمون های طیف سنجی پلاسمای جفت القایی (icp) و برای بررسی وجود و درصد وزنی ژرمانیوم و نقره در پوشش، از میکروسکوپ الکترونی مجهز به سیستم طیف سنجی تفکیک انرژی پرتوایکس (eds)، استفاده شد. توپوگرافی سطح پوشش با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و میکروسکوپ نیروی اتمی (afm) بررسی شد. هم چنین طیف سنجی بازتابش نور مرئی-فرابنفش (uv-vis) به منظور کمی سازی نتایج کدرشوندگی در این مطالعه ارائه شده است. نتایج نشان داد که در محیط حاوی گوگرد در دمای محیط، افزایش درصد وزنی ژرمانیوم به پوشش نقره تا حدود 6 درصد وزنی، با تشکیل لایه اکسید ژرمانیوم بسیار نازک در سطح پوشش، موجب بهبود مقاومت به کدرشوندگی نسبت به نقره خالص می شود