تبیین نقش دولت متعالیه در تامین امنیت با تاکید بر توانمندسازی جامعه

یکی از رویکردهای مهم در تامین امنیت استفاده از پتانسیل و توانایی‌های مردم و یا به تعبیری امنیت جامعه‌محور است، یعنی دولت با آموزش و توانمندسازی جامعه از طرق مختلف، ظرفیت‌های جامعه را در راستای تامین امنیت بارور کند به گونه ای که خود نیز از این امنیت بهره مند شود. وجه تفاوت این پژوهش با سایر پژوهشهای صورت گرفته در این موضوع این است که به توانمندی جامعه در ابعاد مختلف به عنوان یک ظرفیت در راستای تامین امنیت جامعه نگاه می‌کند. یکی از روش‌هایی که در راستای تبیین این رویکرد می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد نظریه دوسویه هم‌سنگ است که برگرفته از علم ارتباطات می‌باشد. نظریه دوسویه هم‌سنگ با جهت‌گیری که در راستای پذیرش نقش مشورتی گروههای اجتماعی دارد اجازه ایفای نقش فعال و کارآمد در تصمیم گیری‎ها، سیاست‌گذاری‌ها و نیز اجرای برنامه‌ها به آنها می‌دهد و نیز با جهت‌گیری تفسیری که دارد به تجزیه و تحلیل دیدگاه‌های گروهها‌ی اجتماعی می‌پردازد. در این راستا نقش آموزش و نیز توانمند‌سازی جامعه در راستای تامین امنیت برجسته می‌شود. بنابراین با توجه به اینکه بر اساس نظر حکمای حکمت متعالیه و نظریه حرکت جوهری، نفس و روح از بدن و جسم برخاسته و نمی تواند جدای از آن باشد به گونه ای که هر نوع سیاستی در جامعه مبتنی و منتج از وضعیتی است که در آن جامعه وجود دارد و در نتیجه رابطه مستقیم و معناداری میان سیاست و حکومت و مردم برقرار است، می توان گفت فرضیه ما در پاسخ به سوال اصلی پژوهش که بررسی جایگاه توانمندسازی مردم در تامین امنیت بر اساس حکمت متعالیه است، این است که اولا توانمند‌سازی جامعه به عنوان یکی از وظایف دولت متعالیه، رکن مهمی در ساخت و بهبود امنیت است و ثانیا این توانمندسازی برای مردم و مدیران در عرصه‌های مختلف به صورت توامان لازم و ضروری است. روش بکار گرفته شده در این تحقیق الگوی دوسویه‌هم‌سنگ است. این تحقیق از نوع کتابخانه ای و با بررسی کتاب ها و مقالات صورت گرفته است. چارچوب نظری تحقیق از نوع ترکیبی و تحلیلی_کارکردی می باشد.