جریان‌ شناسی سلسله سیفیه مجددیه

جریان سلسله سیفیه مجددیه یکی از گروه‌های معاصر صوفی‌گری منسوب به مذهب حنفی است که حدود نیم قرن از پیدایش آن می‌گذرد. این جریان در حال گسترش چشم‌گیری می‌باشد و در افغانستان، پاکستان، ایران و سایر کشورهای منطقه، بیش از صدهزار تن گروندگان دارد. جریان سیفیه مجددیه با عقاید و تفکرات افراطی که دارد بیعت و تصوّف را بر روش سیفیه فرض دانسته و پیروان آن در شان پیامبر، اولیاء کرام و موسس این گروه غُلو می‌کنند. تُندروی‌های این فرقه باعث شده است که مخالفان شان را به کفر و الحاد متهم سازد، اکثر مسلمانان را گمراه دانسته، اهل تشیع و جماعت تبلیغ را از دایره اسلام خارج بداند. از اینرو ضرورت احساس می‌شود که عقاید، نظریات و اهداف آنان مورد بررسی قرار گیرد، تا حقایق مدعیات و مبنای تفکر آنها آشکار گردد؛ مضاف بر اینکه جریان شناسی سیفیه، کاملا نو بوده تا به‌حال بدان پرداخته نشده است و بر این اساس نیز تحقیق حاضر حایز اهمیت می‌باشد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای و با اتکا بر منابع دست اول این گروه، به بررسی جریان شناسی سیفیه پرداخته است. یافته‌های این جستار نشان می‌دهد که اکثر عقاید و نظریات گره سیفیه جدا از اهل‌سنت بوده و در عمل و در مشی صوفی‌گری آنان، یک نوع سحر و جادو و افراطیت وجود دارد که مردمان را بیشتر به خود جلب می‌کند. مسئولیت علیای دینی این جریان را شخصیت، کرامت و ولایت پیر سیف الرحمن تشکیل می‌دهد.