فرانسه، ایران و اسلام مروری بر مناسبات فرهنگی

عصر جدید، فصلی نوین در رابطه اسلام و غرب است. اصل و ریشه این رابطه به ظهور دین مبین اسلام ورای سرحدات امپراتوری روم باز می گردد و در طول زمان، فراز و نشیبهای گوناگون و رویارویی های فراوانی را به خود دیده است. فتوحات خلافت اسلامی و به خصوص فتح اندلس از مسیر غرب و سپس از دست دادن آن، رسیدن لشگریان مسلمان به حدود فرانسه، جنگهای صلیبی و سقوط قسطنطنیه از مسیر شرق، حمله ناپلئون به مصر و کشورهای شمال و غرب آفریقا و استعمار دامنه داری که تاکنون چندین بار پوست انداخته است، اجیر کردن مسلمانان آفریقایی در ارتش استعماری قبل از جنگ جهانی اول و استفاده از فرزندان ایشان برای تعمیر و عمران کشور بعد از جنگ دوم و دست اندازی فرانسه به ماترَک امپراتوری عثمانی، بخشهایی از این تاریخ پر فراز و نشیب اند. #در این بین مناسبات فرهنگی میان ایران و فرانسه سرفصلی مهم و شامل اجزایی مختلف و از آن جمله است: مراودات ادبی دیرین بین ادبای دو کشور، اتخاذ زبان فرانسه به مثابه زبان غالب علمی در دارالفنون و سپس دانشگاه تهران، تحصیل شمار قابل توجهی از دانشجویان ایرانی در قرن گذشته در فرانسه، حضور شخصیتهای بیداری اسلامی ایران از سید جمال الدین اسدآبادی تا امام موسی صدر و امام خمینی برای بهره برداری از ظرفیتها در فرانسه، محاضرات علامه طباطبایی و هانری کربن نمونه هایی از این باب اند. #