جایگاه تکرار به عنوان یکی از عناصر زیبایی شناختی هنرهای سنتی در بنای قاجاری خانه ی شفاهی آمل

آمل یکی از شهرهای مهم تاریخی در استان مازندران است که پیشینه ی شهرنشینی در آن به دوران ساسانیان بازمی گردد. در این شهر بناهای تاریخی متعددی به جا مانده که یکی از این بناها خانه ی شفاهی است. قدمت این بنا به دوران قاجاریه بازمی گردد و تا به امروز نیز پابرجا مانده است. این بنای دو طبقه دارای تزئینات بسیار زیبا و منحصر به فردی همچون پنجره های ارسی، گچبری های ظریف، گره چینی و آهک بری است. هدف از این پژوهش بررسی عنصر تکرار به عنوان یکی از ارکان مهم از مبانی زیبایی شناسی ساختاری، در این بنای قاجاری است. این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی و بر مبنای اسناد کتابخانه ای و مشاهدات میدانی انجام گرفته است، به دنبال پاسخ به این پرسش است که درخانه ی شفاهی آمل از عنصر تکرار به عنوان یکی از مبانی هنرسنتی، به چه صورت استفاده شده است؟ یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد که هنرمندان این بنا در سه بخش گره چینی، گچبری -در قسمت نمای بیرونی و تزئینات داخلی - و ساختمان بنا از عنصر تکرار همراه با تقارن به وفور استفاده کرده و از این طریق ریتمی ملایم و متعادل را در کل فضا ایجاد کرده اند.