مطالعه قابلیت های صنایع دستی و هنرهای بومی شهر جم در راستای طراحی المان شهری

شهر جم به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، یکی از قطب های گردشگری ایران است از طرفی گرافیک محیطی که به عنوان یکی از زیرشاخه های گرافیک شناخته می شود، با توجه به پتانسیل و کارایی خود می تواند با ایجاد زیرساخت ها متنوع منجر به تحولات زیادی در خصوص جذب مخاطب و گردشگر در این منطقه گردد. مطالعه و شناخت قابلیت های موجود در هنرهای بومی و صنایع دستی استان بوشهر و بالاخص شهرجم که مورد مطالعه این پژوهش می باشد، می تواند به یاری گرافیک محیطی آمده، تا از ترکیب آنها و با توجه به اهمیت گرافیک محیطی و شهری شاهد توسعه در این زمینه باشیم. این پژوهش با رویکردی کاربردی و ماهیت تحقیقی، توصیفی-تحلیلی و مطالعه کتابخانه ای و استناد به مقالات معتبر علم در بحث جمع آوری اطلاعات، علاوه بر رسیدن به اهداف خود که شامل شناخت هنرهای بومی و سنتی شهر جم و مطالعه ویژگی های هنرهای بومی شهر جم به منظور استفاده درگرافیک محیطی و شهری است؛ قصد پاسخ دهی به سوال خود که در برگیرنده «شناخت ویژگی های نقوش، فرم، متریال موجود در صنایع دستی شهر جم است»می باشد را دارد. آنچه در نهایت از این پژوهش استنتاج گردید، بیانگر این موضوع است که، تنوع هنرهای بومی این منطقه و همچنین قرار گرفتن هر یک از هنرها در دسته-های مخصوص مانند بافندگی، حصیربافی و غیره باعث شناخت متریال های مختلف شده و در بحث استفاده از نقوش صنایع دستی مانند گلیم و گبه شاهد اقتباس گیری از نقوش قشقایی هستیم و اما در سایر دسته ها مانند حصیربافی ، دوزندگی طرح ها معمولاً به صورت محلی و البته کاملاً انتزاعی به نظر می آیند که استفاده از آنها در گرافیک محیطی و شهری به خوبی می تواند بازگوکننده نوع هنر آن منطقه و همچنین انتقال دهنده پیام باشد.