بازشناخت دانش معماری بومی بناهای تاریخی مسکونی شیراز دوره زند و قاجار

فنون ساده و گاهی پی پا افتاده در اجرای جزئیات معماری سنتی، دارای نکات فنی و کاربردی بسیاری است. فهم درست و دقیق آنها و شناخت معماری ارتباط تنگاتنگی با حفاظت آثار تاریخی دارد. خانه های تاریخی شیراز دارای ویژگی سازه ای هستند که در دوره های تاریخی زند و قاجار به صورت خاصی دیده می شود . پژوهش حاضر در پی شناخت جزئیات سازه ای معماری سنتی در خانه های شیراز در عصر زند و قاجار است. در معماری دوره زندیه شاهد بکارگیری ستونهای سنگی یکپارچه با سرستون مقرنس کاری شده هستیم و ر دوره قاجار بیشتر ستونهای چوبی و چوبی با پوشش گچی استفاده شده است. جنس ازاره ها در هردو دوره در حیاط از سنگ است و در اتاقها در دوره قاجار از کاشی و اندود و آینه کاری استفاده شده و در دوره زندیه بیشتر گچی هستند. کف سازی فضاها در دوره زند از سنگ های با ابعاد بزرگ که فقط سطح رویی آن تراش خورده استفاده شده و در دوره قاجار بیشتر شاهد کف سازی های آجری هستیم.معمار دوره قاجار از ضعف سازه ای عناصر و فرمهای بکارگرفته شده آگاهی داشته اما با شناخت و بررسی دقیق معماری پیش از خود و تفکر درجهت رفع ضعف های آن برآمده است و معماری را با شرایط خود هماهنگ کرده است تا طراحی ساختمان ها با کیفیت و استحکام لازم و با طول عمر بالا را انجام دهد.