معماری پایدار و الگوها و اصول پایداری در ساختمان

با وجود نگرانی های زیست محیطی در عصر حاضر، دیگر معماری پایدار یک گزینه نیست بلکه اجبار است. ضرورت معماری پایدار از یک سو و هم سویی معماری سنتی ایران با اهداف پایداری محور از سوی دیگر، نگارنده را بر آن داشت تا به جستجوی الگوهای پایداری در این معماری غنی و پر‌مایه بپردازد. اگر چه در عصر حاضر توسعه پایدار و معماری پایدار مباحثی جدید هستند اما جستجوی عوامل پایداری در معماری سنتی ایران، وجود مختصات پایداری را در خمیره و جوهره این معماری تایید می کند. به رغم مطرح شدن مباحث پایداری در دنیای متاخر، معماری و شهرسازی ایران در گذشته، با توجه به اصول پایداری و در توازن با محیط زیست و در صدد حفظ آن برای آیندگان شکل گرفته است. امروزه واژه پایداری با قرار گیری در کنار واژه های مختلف، ترکیبات متنوع و جدیدی را عرضه می کند. با این حال بر خورداری صرفاً نظری با این موضوع و عملی نکردن این مباحث در حوزه‌های مورد نظر، مخاطبین را به برداشتی کلیشه ای و تکراری از موضوع وا داشته است. پایداری نه تنها در معماری بلکه در حوزه‌ها و علوم مختلف دیگر بکار گرفته می شود، با این حال در عمل، توسعه و پیشرفت به کندی صورت می گیرد. دعوت برای به کار‌گیری و استفاده از روش‌های پایدار امر جدیدی نیست. در دهه‌های گذشته، تحقیقات زیادی در رابطه با مباحث پایداری صورت گرفته است. ولی علی رغم نیاز مبرم به کار‌گیری و استفاده از آن‌ها، این مباحث بسیار کند به اجرا در می آیند. سیاست گذاران و متخصصان بر این باورند که جامعه از نقطه ای بدون بازگشت عبور کرده و باید روش های قدیمی جای خود را به روش های پیشرفته پایدار دهند.